13. april 2024

Sterk zijn... Doorzetten... Volhouden... Ook als het eigenlijk niet meer gaat. Geen hulp vragen... Het zelf wel doen... Vooral doorgaan... Al is het op je tandvlees. Ja zeggen... Nee voelen... Überhaupt niet meer voelen... Compleet jezelf kwijt zijn. Niet weten welke richting je in wilt. Of waar je nu precies staat. Verdwaald. Dolend in grenzenloosheid. Blijven lopen... Steeds weer hetzelfde rondje. Steeds weer dezelfde obstakels. Je bent op. Doodmoe. Je kan niet meer. Maar je moet door......

13. april 2024

Midden in de nacht werd ik wakker... Huilend... Ik kon niet meer. Het was klaar. Ik was op... Achteraf zat het er al een hele tijd aan te komen. Ik liep op m'n tandvlees. Sleurde mezelf door de dag. Mijn energie was ver te zoeken. Het potje was gewoon leeg. Maar ik ging door, want "het gaat wel" en "Ik ben gewoon aan vakantie toe" en "als ik een keer goed geslapen heb gaat het vast beter"... Maar het ging niet beter... Ik stond in de overlevingsstand. Ik ging door op wilskracht, omdat het...